سوگ یکی از تجربیات حساس و دشوار در زندگی هر فرد است که ممکن است با از دست دادن عزیزان روبرو شویم. این مرحله از زندگی، همراه با احساسات متنوعی از جمله انکار، عصبانیت، افسردگی، تنهایی و در نهایت پذیرش میآید. مراحل سوگ به شکل زیر قابل توضیح است:
در این مرحله، فرد دچار شوک و انکار مواجهه با فوت عزیزان میشود. اغلب فرد این واقعیت را باور نمیکند و امکان دارد از پذیرش واقعیت فرار کند. این مرحله ممکن است به سرعت عبور کند یا برای مدتی طولانیتر ادامه یابد.
در این مرحله، افراد ممکن است احساسات عصبانیت و خشم را تجربه کنند. آنها ممکن است به دنبال مقصرین برای از دست دادن عزیزشان بگردند و احتمالاً احساساتی مختلف نسبت به مسائل مختلف داشته باشند.
در این مرحله، افراد دچار افسردگی و حالتهای افسرده میشوند. آنها ممکن است به بازخوانی خاطرات با عزیزشان بپردازند و احساس تنهایی و دلتنگی شدیدی را تجربه کنند.
در این مرحله، پس از مراسمات ابتدایی، حمایت اطرافیان کاهش مییابد و فرد حس تنهایی و انزوا تشدید میشود. این مرحله ممکن است با پشیمانی، ناامیدی و مقصر دانستن عوامل مختلف همراه باشد.
مرحله آخر سوگ، مرحله پذیرش است. در این مرحله، فرد به تدریج شروع به قبول واقعیت از دست دادن عزیزش میکند و یاد میگیرد که با نیازها و احساسات خود در نبود عزیزش کنار بیاید. این مرحله نشاندهنده آمادگی برای ادامه زندگی و به تدریج بازگشت به وضعیت عادی است.
تجربه سوگ برای هر فرد یک تجربه فردی و منحصر به فرد است، و زمان واکنش به هر مرحله نیز متفاوت است. احترام به احساسات و نیازهای فردی در این مراحل، مهمترین عامل در حمایت از افراد در سوگ میباشد.