جنگ هشتساله ایران و عراق که بهعنوان یکی از بزرگترین و خونینترین جنگهای معاصر شناخته میشود، در تاریخ معاصر ایران و عراق تأثیرات عمیق و پایدار بر جای گذاشته است. این جنگ که از 31 شهریور 1359 (22 سپتامبر 1980) آغاز شد و تا 29 مرداد 1367 (20 اوت 1988) ادامه یافت، به مدت هشت سال کشورها را درگیر کرد و آثار عمیقی بر هر دو ملت و منطقه بر جای گذاشت.
تحلیل دلایل آغاز جنگ ایران و عراق نشان میدهد که تنشها و اختلافات بین دو کشور در زمینههای مختلفی از جمله مرزهای بینالمللی، مسائل قومی و نارضایتیهای سیاسی و اقتصادی ریشه داشته است. یکی از دلایل اصلی این جنگ، اختلافات مرزی و دعوی بر سر حاکمیت بر اروند رود بود. همچنین، تلاشی که صدام حسین برای تقویت موقعیت خود در جهان عرب و دستیابی به اهداف اقتصادی و سیاسی داشت، موجب شد که او جنگ را بهعنوان راهحلی برای مشکلات داخلی و خارجی خود ببیند.
در ابتدا، عراق با حملهی سریع و گسترده به ایران، به موفقیتهای قابل توجهی دست یافت و بخشهای وسیعی از خاک ایران را اشغال کرد. اما با گذشت زمان و با مقاومت شدید نیروهای ایرانی، جنگ به یک نبرد فرسایشی تبدیل شد که در آن هیچیک از طرفین نتوانستند به پیروزی کامل دست یابند. عملیاتهای مهمی از جمله عملیات فتحالمبین، بیتالمقدس و کربلای 5 بهعنوان نقاط عطف جنگ شناخته میشوند. این عملیاتها نهتنها به بازپسگیری اراضی اشغالی کمک کرد بلکه به افزایش روحیهی نیروهای ایرانی و تثبیت موقعیت آنها در میدان جنگ کمک کرد.
جنگ ایران و عراق خسارات انسانی، اقتصادی و زیستمحیطی زیادی به همراه داشت. میلیونها نفر از مردم ایران و عراق بهطور مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر این جنگ قرار گرفتند. علاوه بر تلفات انسانی، خسارات فراوانی به زیرساختها، صنایع و منابع طبیعی دو کشور وارد شد. همچنین، این جنگ بهطور جدی بر روابط بینالمللی ایران و عراق و نیز وضعیت منطقهای خاورمیانه تأثیر گذاشت.
جنگ ایران و عراق در نهایت با پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل پایان یافت. این قطعنامه که بهمنظور پایان دادن به جنگ و بازگشت به وضعیت پیشین از طرف شورای امنیت تصویب شده بود، بهعنوان سندی برای خاتمه جنگ و تعیین خطوط مرزی بین دو کشور عمل کرد. هرچند که این توافق بهطور رسمی به پایان جنگ انجامید، اما تأثیرات و تبعات آن تا مدتها پس از آن بر روابط ایران و عراق و نیز بر وضعیت منطقهای باقی ماند.
جنگ هشتساله ایران و عراق بخشی از تاریخ معاصر هر دو کشور است که یادآوری آن بهمنظور ارزیابی وضعیت کنونی و پیشگیری از بروز بحرانهای مشابه در آینده اهمیت دارد. یادبود شهدا و تجلیل از دلاوریها و فداکاریهای نیروهای نظامی و غیرنظامی در این جنگ، در ارتقاء آگاهی اجتماعی و حفظ خاطرهی این دوره تاریخی نقش مهمی ایفا میکند.
این جنگ، با تمامی دشواریها و مصائبش، بهعنوان دورهای از تاریخ معاصر ایران و عراق بهشمار میآید که بازخوانی و بررسی آن بهمنظور درک بهتر ابعاد مختلف آن و تأثیرات عمیق آن بر هر دو کشور و منطقه ضروری است.